Wyjaśniając w największym skrócie, hemostaza to zbiór mechanizmów odpowiedzialnych za zapobieganie wypływowi krwi z naczyń krwionośnych. Cały proces składa się z kilku etapów. Każdy z nich jest niezwykle istotny, warto więc dowiedzieć się, jak przebiegają. Zwłaszcza, że całość jest dość skomplikowana i idealnie pokazuje fenomen ludzkiego organizmu.
Hemostaza naczyniowa
To pierwszy etap hemostazy, polegający na wystąpieniu tak zwanego skurczu naczyń krwionośnych. Dzieje się tak dzięki komórkom mięśni gładkich. Przepływ krwi do uszkodzonego naczynia zostaje w znacznym stopniu ograniczony, co w konsekwencji powoduje znaczne zmniejszenie krwawienia. Oprócz tego śródbłonek zostaje uszczelniony, a także następuje uwolnienie cząsteczek odpowiedzialnych za krzepnięcie krwi. Organizm rozpoczyna mechanizm zatrzymania krwawienia.
Hemostaza płytkowa
Ten etap zajmuje drugie miejsce w kolejności i również pełni bardzo istotną funkcję. W hemostazie płytkowej – jak sama nazwa wskazuje – kluczową rolę odgrywają płytki krwi, gromadzące się w danym miejscu śródbłonka, które wcześniej uległo uszkodzeniu. Następnie łączą się one z kolagenem. Zaczynają być wydobywane różne substancje, takie jak serotonina, czy jony magnezu – to niezwykle istotne z punktu widzenia procesu krzepnięcia krwi.
Hemostaza osoczowa
W tym etapie najważniejsze są białkowe cząsteczki aktywnie działające w krwi człowieka. Są to czynniki osoczowe odpowiedzialne za zaawansowane krzepnięcie krwi. Powstaje również fibryna stabilna, czy nierozpuszczalna substancja składająca się z wielu włókien. Inaczej mówiąc – powstaje strup, który ostatecznie blokuje krwawienie.
Hemostaza wtórna
To już ostatni etap hemostazy. Podczas niego tworzy się specjalna sieć, mająca za zadanie wzmocnienie tak zwanego czopu płytkowego (strupa). To właśnie postać utwardzonego skrzepu świadczy o zakończonym i udanym procesie krzepnięcia krwi. Istotna jest także fibrynoliza, czyli proces polegający na rozpuszczaniu włókna. Dzięki temu organizm ma kontrolę nad wielkością poszczególnych zakrzepów. To również bardzo duża ochrona przed utratą płynności krwi, która byłaby dużym niebezpieczeństwem. Ostatecznie skrzepy krwi znajdujące się w uszkodzonych miejscach mają zostać rozpuszczone, a balans pomiędzy krzepnięciem i utrzymaniem płynności krwi zostaje zachowany.
Komentarze